Badania przeprowadzone na Uniwersytecie Stanforda przez Prof. Psychologii i neuronauki dr Ian Gotlib wykazały, iż podczas izolacji w czasie pandemii mózgi nastolatków doznały szybszego starzenia się. Obecnie nie są znane długofalowe skutki zmian w mózgach nastolatków, ale będą miały one wpływ na rozwój ich psychiki. Tego procesu nie można odwrócić, a jedynie spowolnić.
Co ustalono w badaniach
W badaniach opisano cechy neuroanatomiczne mózgów ludzi młodych ok 16 roku życia i ustalono:
- bardziej rozwinięty hipokamp, większa objętość ciała migdałowatego, zmniejszenie grubości kory mózgowej, czyli tych struktur OUN, które odpowiadają za reakcje emocjonalne, a także kształtują pamięć i skupienie,
- oceniono mózgi, jako starsze wśród nastolatków po izolacji w pandemii w porównaniu badania mózgów młodzieży w tym samym wieku przed pandemią,
- dotychczas badacze nie stwierdzili podobnych zmian w mózgach nastolatków, które wystąpiły w tak krótkim czasie,
- ustalono też u młodzieży podlegającej izolacji w pandemii wyższe wskaźniki depresji, lęku i obniżonego nastroju.
Ideą badaczy było badanie długofalowego wpływu stresu we wczesnym etapie życia na tworzenie się ścieżek neuronalnych w mózgu i na rozwój mózgu u nastolatków w 16 roku życia. Badano 163 osoby. W połowie czasu trwania projektu wybuchła pandemia COVID-19. Po wznowieniu badania młodych ludzi po pandemii ustalono te zaskakujące wyniki świadczące o gorszym stanie psychicznym powiązane ze starszym wiekiem mózgu nastolatków.
Dotychczas wiadomo było z innych badań, iż trudności, przeciwności losu oraz stres na wczesnym etapie życia młodego człowieka ma podobny wpływ na jego mózg w wieku dorosłym, ale nie stwierdzono wcześniej tego rodzaju wpływu w tak krótkim okresie.
Wpływ pandemii COVID-19 na psychikę nastolatków
Interesujące jest dla Prof. Ian Gotlib i jego współpracowników, czy ten efekt jest trwały, czy się utrzymuje, czy jest to przemijająca reakcja na stres związany z pandemią. Planują oni ponownie zbadać te osoby, kiedy osiągną wiek 20 lat, aby się przekonać, czy obserwowane skutki są trwałe.
Z uwagi na wyższe wskaźniki depresji, lęku i obniżonego nastroju u młodzieży po izolacji w pandemii należy zapewnić odpowiednie narzędzia młodym ludziom doświadczającym problemów ze zdrowiem psychicznym.
Podobne wyniki otrzymali pedagodzy, psycholodzy i naukowcy z Wydziału Psychologii i Kognitywistki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu wynika, że 87 proc. badanych zauważa pogorszenie u dzieci i młodzieży stanu psychicznego i emocjonalnego, a 78 proc. badaczy dostrzegło wzrost próśb młodzieży o interwencję i pomoc psychologiczną.
Jaki jest wpływ Cerebrolizyny na pracę mózgu można przeczytać tutaj.
Jesteśmy po to żeby Ci pomóc. Zapraszamy do kontaktu telefonicznego z Poradnią Neurologiczną Neurovigor +48 780 411 222.