Jedną z metod pozwalających zwalczyć stres, rozluźnić się mentalnie oraz włączyć pozytywne myślenie są ćwiczenia różnych technik relaksacyjnych. Należy do nich m.in. metoda progresywnego rozluźniania mięśni. Skuteczność tej metody odkrył już w 1929 roku amerykański lekarz Edmund Jacobson w trakcie badań na Uniwersytecie Harvarda w Bostonie i w 1934 napisał książkę “You must relax” (“Musisz się odprężyć”) przetłumaczoną na wiele języków.
Progresywne rozluźnianie mięśni według Jacobsona i in.
prowadzi do głębokiego odprężenia, świadomie motywuje i przynosi szybkie efekty rozluźnienia dzięki kontrastowi pomiędzy napinaniem, a rozluźnianiem pojedynczych mięśni lub grup mięśniowych. Pacjent rozpoczyna od ćwiczeń dla poszczególnych mięśni, następnie ćwiczy całe grupy mięśniowe i skutkiem tego następuje rozluźnienie całego ciała.
Najlepiej zastosować określoną kolejność ćwiczeń napinania i rozluźniania 16 grup mięśniowych w wersji Bernsteina i Borkovca (1982), nieznacznie skróconej wersji od zalecanej przez doktora E. Jacobson:
- dominująca dłoń i przedramię,
- dominujące ramię,
- niedominująca dłoń i przedramię,
- niedominujące ramię,
- czoło,
- górna część policzków i nos,
- dolna część policzków i żuchwa,
- szyja i kark,
- klatka piersiowa, barki i górny odcinek pleców,
- mięśnie brzucha,
- dominujące udo,
- dominujące podudzie,
- dominująca stopa,
- niedominujące udo,
- niedominujące podudzie,
- niedominująca stopa.
Należy napiąć grupę mięśni i poczuć to napięcie przez ok 5 sekund, po czym powoli zacząć się rozluźniać i dokładnie odczuwać to powolne rozluźnienie mięśni. Sesja wykonywana jest w pozycji leżącej lub siedzącej, trwa od 15 do 20 minut. Metoda ta pozwala na harmonijne rozluźnienie ducha i ciała oraz daje głębokie odprężenie psychiczne, poprawia nastrój, zwiększa motywację i samoocenę.
Progresywne rozluźnianie mięśni wpływa na ośrodkowy układ nerwowy
Rozluźnianie mięśni oddziałuje na autonomiczny układ nerwowy, składający się z części współczulnej i przywspółczulnej, których wzajemne współgranie jest decydujące dla ruchów np układu sercowo-naczyniowego, układu pokarmowego i pracy jelit, także drzewa oskrzelowego oraz wydzielania hormonów. Dzięki progresywnemu rozluźnianiu mięśni stymulujemy układ przywspółczulny, który pobudza procesy regeneracyjne w organiźmie, a dla mózgu przynosi efekt odpoczynku.
Zgodnie z opracowaniem badań doktora E. Jacobsona oraz jego następców (psycholog Philip Zimbardo z Uniwersytetu Stanforda) nad progresywnym rozluźnianiem mięśni ustalono, iż u pacjentów:
- zarejestrowano wolniejszą, charakterystyczną dla snu aktywność mózgu,
- uzyskano zmniejszenie napięcia mięśniowego i regulację ciśnienia tętniczego krwi,
- wykazano odczuwanie spokój przez pacjentów z pojawieniem się u nich pozytywnych myśli, akceptacji siebie oraz własnej sprawczości,
- zaobserwowano obniżenie aktywności ośrodkowego układu nerwowego i udowodniono redukcję korowej aktywności mózgu,
- ujawniono zmianę odczuć emocjonalnych u pacjentów z poczuciem błogości, wewnętrznego spokoju, wyluzowania i swobody,
- wykazano zmniejszenie percepcji bodźców pochodzących z zewnątrz oraz z utrudnionym ich wpływem na pacjenta
- zaobserwowano asocjacyjne rozluźnienie toku myślenia (tzw “myślenie o wszystkim i o niczym”)
Zastosowanie metody progresywnego rozluźniania mięśni
- przy stresie,
- w zaburzeniach psychosomatycznych,
- bólach głowy,
- zaburzeniach lękowych i depresji,
- chorobie nadciśnieniowej,
- w profilaktyce depresji, zaburzeń lękowych oraz wielu chorób somatycznych i psychosomatycznych.
Jesteśmy po to żeby Ci pomóc. Zapraszamy do kontaktu telefonicznego z Poradnią Neurologiczną Neurovigor +48 780 411 222.